Przygotujmy się na nową rzeczywistość

Jak tam Święta Wam minęły? Dobrze się bawiliście? Pojedli? Popili? Każdy może odpowiedzieć, jak mu się podoba. Po prostu nie chciałem, żeby ten tekst zaczynał się kolejnym biadoleniem na temat wirusa. Skoro już mamy to za sobą, to mogę nawiązać do tego, o czym chciałem opowiedzieć. Nie da się zaprzeczyć, że sytuacja na świecie i w Polsce jest dość krytyczna. Co więcej, nawet po epidemii wszystko, w większym lub mniejszym stopniu, ulegnie zmianie. Znaczy to tyle, że to, co teraz przechodzimy, będzie historią, którą przekazywać będziemy naszym dzieciom i dzieciom naszych dzieci. Być może nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, bo staramy się zwyczajnie żyć z dnia na dzień i po prostu o tym nie myślimy. To, czym żyliśmy jeszcze w lutym odeszło na dobre. Zastanówmy się teraz… Jak będą wyglądały nasze opowieści za kilkadziesiąt lat? 

Przyjdzie taki dzień… „bardzo ciepły, choć grudniowy”, gdy siedząc w rodzinnym gronie razem ze swoją żoną, mężem, synem, córką, czy kimkolwiek innym, będziemy pytani o to, jak to się kiedyś żyło.

– Drogi wnusiu! Co ty wiesz o ciężkich czasach… W 2020 to trzeba było się nakombinować…

– A co się wtedy działo? – pyta wnuczek zaciekawiony.

– Najpierw, jeszcze w 2019 roku, zaczęły się pożary lasów Amazonii. Całe świat tym żył! I ludzie zastanawiali się jakie to skutki nam przyniesie. Później ludzie zaczęli się wykłócać na tematy ekologii. Teraz już wiesz, że sprzątanie po sobie to coś normalnego, ale wtedy! Byli tacy, co uważali to za złe, byli tacy co traktowali to jak świętość… Ale wiesz, to w ogóle były czasy, kiedy niektórzy twierdzili, że szczepienia przeciw chorobom powodują autyzm, czy też są szkodliwe w inny sposób…

– Naprawdę? Przecież jakby objechali świat, to zobaczyliby ile takie lekarstwa dobrego mogą zrobić! – zaśmiał się rozbawiony wnuczek.

– No tak, też myślę, że tyle by wystarczyło. Tylko, jak mieli świat objechać, kiedy spora część ludzi twierdziła, że jest płaski – odpowiada ze spokojem dziadek.

– Ale jak… „płaski”? 

– No normalnie. Jak deska.

Tak pewnie będzie wyglądało nasze opowiadanie. Chociaż teorii spiskowych ciągle przybywa. Nie mogę się doczekać, aż technologia 5G będzie już przestarzała i pojawią się kolejne spekulacje odnośnie jej następstw. No ale dobrze… Dziadek nie opowiedział jeszcze o 2020 roku. Tylko… Co by miał powiedzieć? Że siedział codziennie i memy oglądał? Że wrzucał zdjęcia z młodości w ramach wyzwania? A może, że konkurował z innymi użytkownikami Facebooka w testach na spostrzegawczość? Prawdziwym hitem będą Ci, co brali udział w „coronavirus challenge”. Oni pewnie będą odpowiednikami tych, którzy w czasie II wojny światowej pomagali okupantom. To będą niesamowite historie o tym, jak siedząc w domu brało się udział w wyzwaniach i kombinowano jak sprawić, by ryż i makaron miały ciekawszy smak. 

I nie zrozumcie mnie źle. To, że szukamy sposobu na oderwanie się od rozmyślania na temat przerażających statystyk podawanych nam każdego dnia nie jest niczym złym. Jeśli „pillow challenge” pomaga Ci w tym, by nie zwariować, to spoko. No dobra… Będę na Ciebie krzywo patrzył, jeśli zaczniesz angażować w to swoje, niczego nieświadome, dziecko. Będzie to znak, że dopadło Cię coś gorszego od wirusa. W całym tym tekście chodzi tylko o to, żebyśmy pamiętali o pewnych kwestiach. Obecny kryzys jest pewnym przełomem i czasem, który wprowadzi zmiany. Niezależnie od tego, jakimi argumentami będą przerzucać się politycy i jakiej kwestii one będą dotyczyć, to zmiany dotkną każdego z nas. Więc postarajmy się, aby ten moment, gdy siedzimy w domu, był przygotowaniem do tego, co nastąpi w najbliższym czasie. A mogą to być zmiany priorytetów. Już teraz zaczynamy rozumieć, że tacy influencerzy, chociaż dostarczają rozrywki, to nie pełnią większej roli w naszym życiu. Przygotujmy się na to, co stanie się z gospodarką i jak w nowej rzeczywistości będziemy mogli się odnaleźć.

Tekst: Marcin Hubka