Eviva l’arte w studenckim stylu

12 kwietnia 2025 roku odbył się finał 3. edycji Akcji z Poezją Studencką – inicjatywy organizowanej przez zespół redaktorów Dramatu na Antenie, której głównym celem było zaprezentowanie autorskiej twórczości poetyckiej studentów podczas audycji na żywo.

 

Poezja to niesamowita, poruszająca i budząca prawdziwy podziw forma ekspresji. Doskonale wiedzą o tym studenci, którzy na co dzień czarują słowem i za pomocą nietuzinkowych metafor oraz różnych środków stylistycznych potrafią przekazać najpiękniejsze idee. Chcąc wesprzeć młodych artystów w rozpowszechnianiu ich twórczego dorobku i docieraniu do szerszego grona odbiorców, redaktorzy Dramatu na kilka godzin przekazali mikrofony w ręce uzdolnionych twórców.

Choć akcja za każdym razem cieszy się pozytywnym odbiorem i zrzesza utalentowanych mistrzów pióra, to jednak trzecia odsłona tego artystycznego spotkania okazała się szczególnie wyjątkowa! I to z co najmniej kilku powodów.

Tym razem młodzi twórcy mogli nieco bardziej poszaleć z formą: nieco przewrotnie w stosunku do nazwy, w zabawie mogły wziąć udział zarówno utwory wierszowane, jak i wszelkie dzieła prozatorskie – od fragmentów powieści, poprzez felietony, aż do po krótsze opowiadania.

Co więcej, przedsięwzięcie zostało zorganizowane jako część obchodów jubileuszu 10-lecia istnienia radia UJOT FM, w związku z czym całemu wydarzeniu towarzyszył dużo większy rozmach. 3. Akcja z Poezją Studencką przybrała postać konkursu – zgłaszane utwory zostały najpierw poddane ocenie przez jury w składzie naczelnych redaktorek Dramatu, a następnie dziesiątkę zwycięskich tekstów odczytano podczas sobotniej audycji. Dodatkowo spotkanie uzupełnione było o intrygujące rozmowy z zaproszonymi gośćmi, podczas których słuchacze mogli dowiedzieć się więcej na temat ich literackich upodobań, inspiracji do tworzenia, czy też planów na przyszłość.

Wisienką na artystycznym torcie było całodniowe głosowanie na profilu radia UJOT FM w mediach społecznościowych. To właśnie wtedy słuchacze Dramatu na Antenie wyłonili trójkę literatów, których utwory najbardziej dotarły do ich wrażliwości.

Zwycięzcy, jak na prawdziwych nagrodzonych poetów przystało, poza nagrodami rzeczowymi otrzymali również metaforyczne wieńce laurowe – symbole chwały, sławy i triumfu – w postaci publikacji ich tekstów na łamach miesięcznika WUJ oraz stronie internetowej UJOT FM.

 

Poniżej prezentujemy utwory trójki wybranych artystów:

MATEUSZ LEON RYCHLAK

Zdjęcia z Carnavalu

Na rozmazanych zdjęciach żarówka jest słońcem,

maluszek gigancieje, skarlał za to tytan,

szary koń na posągu unosi kopyta,

plecak staje się górą, zwykły pionek gońcem.

 

Z takich zdjęć, roztańczonych, nie patrzy w okular

obiektywu aktorka, model czy tancerka.

Jedynie nierealność na dno duszy zerka,

zostawiając okruchów artystycznych bezmiar.

 

Okruchy te strzaskanym są kalejdoskopem,

co czarodziejskie drzazgi pryzmatów zamienia

w obrazy przybliżone starym teleskopem.

 

Ten, zmniejszając odległość, rozmaże wspomnienia,

i gdy myśli podążą tych obrazów tropem

bałamutnie czarując, przyniesie zmyślenia.

 

Plac Litewski, Lublin, 31.07.2024

 

 

KAROLINA ZAMOJSKA

Nie zrozumiałbyś

Nie zrozumiałbyś człowieku za dobry

Nie zrozumiałbyś człowieku bez wad

Stałbyś osłupiały nie wiedząc jak zareagować

Chylę głowę ku prawdzie i nieuważności, wzbierającej w nas pośrednie odczucia nijak mające się do rzeczywistości

Wzeszła gwiazda polarna, wraz z nią zmysły zebranych

Krzątanina w pomieszczeniu, biegające w kółko w zawrotnym tempie ratten, jak opisywałeś je Albercie w Oranie

Ja chcę wiedzieć co czułeś, gdy czuwałeś nad miastem spowitym klęską

Widziałeś w każdym domostwie? Czekałeś na klatce schodowej na pojawienie się katastrofy?

Czy myśli o katastrofie zapełniły wyimaginowaną przyszłość? Jak sobie z tym radzisz?

Dobry człowieku, wspomnij na tych co Ci myśli piękne swe oddali i nie oczekiwali w zapłaty niewolnikach niosących w dłoniach urny.

 

 

SZYMON ZAROSA

Melodia westchnień moich

 

Usta Twe są jak płatki róż w ogrodzie majowym

Czarują jak tęcza w ciepłym dniu deszczowym

Spojrzenie zaś jak pozłacana miodem zorza

Oślepia mnie jak słońce zza horyzontu morza

 

Oczy jak jeziora górskie – jasne i czyste

Gdzie woda głęboka jak sny przejrzyste

Labirynt, istny labirynt masz w swym oku

Chadzam nim czasem – jak cień w mglistym mroku

 

Promieniami uśmiechu swego przebijasz chmury

Zabijasz lęk mój, niszczysz nieśmiałości góry

Skóra Twa delikatna jak kwiaty końcem kwietnia

Pachnąca niczym spokojna, rześka bryza letnia

 

Gałęziami drzewa dębowego są Twoje ramiona

To schronienie ciepłe – ostoja upragniona

Tak kocham patrzeć na Ciebie – jak na krajobraz wiosenny

Czy na pełnię barw życia – zupełnie tak jak ten jesienny

 

Gdym przy Tobie, serce me bije jak szalone

Zbyt blisko podejść nie mogę – bo cały spłonę

Jam podróżnik – pełen ciekawości Twej duszy

Ciekawym, czy ma moc, by serce zimne skruszyć

Moja droga! Tylko do cudów porównać Cię mogę!

Piękną i niepowtarzalną – taką masz urodę!

Przy boku Twoim być? – o tym tylko marzę!

Bo jak wszechświat wielkim Cię uczuciem darzę!

 

 

Laureatom serdecznie gratulujemy wygranej. Zaś wszystkim, którzy zgłosili swoje wiersze do Akcji Poezji Studenckiej, życzymy powodzenia w dalszym rozwoju oraz mamy nadzieję, że to będzie zaledwie początek ich twórczej drogi. Niech żyje sztuka!

Wiktoria Krzesicka