Nat Cassidy i „Mary. Przebudzenie grozy”, czyli horror idealny na wieczór

Wyobrażasz sobie życie bez luster? A właściwie – z wieloma lustrami, w które nie możesz spojrzeć. Brzmi jak naprawdę trudne wyzwanie, a właśnie taki los spotkał Mary. Każde spojrzenie w lustro kończy się okropnym widokiem rozpadającej się twarzy, zgniłej od rozkładu. Do tego w jej życiu pojawiają się tajemnicze kobiety, które, jak się okazuje, padły ofiarami zabójstw sprzed niemal pięćdziesięciu lat.

 

Brzmi jak początek dobrego horroru? Tak właśnie jest! Mary. Przebudzenie grozy to nowowydana w Polsce książka Nata Cassidy. Ten twórca horrorów oddaje naprawdę sporą część życia pisaniu grozy przeznaczonej nie tylko na papier, ale również na ekran i na scenę. To istny mistrz tworzenia tego, co wywołuje dreszczyk emocji.

Jak informuje wydawca, Mary. Przebudzenie grozy to połączenie Midsommar i American Psycho. Ja bym do tego zestawienia dodała jeszcze ekscentryczny klimat American Horror Story. Czytelnik dostaje tutaj solidną dawkę horroru, mrożącego krew w żyłach thrilleru oraz naprawdę ciekawy kryminał. Świat stworzony przez autora jest na tyle specyficzny, że potrafi przenieść odbiorcę w najgłębsze zakamarki ludzkich strachów i obaw.

Przyznam szczerze, że pomimo trudnej tematyki, książkę czyta się niezwykle szybko – pochłonęłam ją niemal na raz. Chociaż miewam wątpliwości co do horrorów w formie literackiej, tutaj naprawdę pojawił się dreszczyk emocji i niepokój. Zwłaszcza podczas czytania będąc samej w domu po zmroku! Historia opisana w Mary jest też po prostu ciekawa. Akcja początkowo rozwija się powoli, wprowadzając w niepowtarzalny klimat, żeby potem połączyć wszystkie elementy w naprawdę dobry wyścig fabularny.

Warto zaznaczyć intrygujący portret psychologiczny głównej bohaterki. Mary jest kobietą, która kończy pięćdziesiąt lat. Wydawać mogłoby się, że spotykają ją „podręcznikowe objawy menopauzy”, jak to mają w zwyczaju mówić jej lekarze. Mary natomiast wie, że to, co dzieje się z jej ciałem i umysłem, nie jest normalne. Miewa halucynacje, nie może spojrzeć w lustro i widzi kobiety, które powinny być martwe od pięćdziesięciu lat. Jej narracja pomimo fantastycznych i nierealistycznych momentów jest niezwykle ludzka i prawdziwa – doświadcza trudnych przeżyć i co jest całkowicie normalne, reaguje na nie niepokojem czy strachem. Jednak nie poddaje się i próbuje znaleźć odpowiedzi na pytania, które nie mają jasnych odpowiedzi.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Nata Cassidy, ale na pewno nie ostatnie. Zaintrygował mnie niezwykle rozbudowany świat przedstawiony, szerokie i rozwinięte portrety postaci oraz ten niepowtarzalny klimat. Pomimo gorącego lata nieubłaganie zbliża się jesień, dlatego z czystym sumieniem mogę polecić tę książkę jako lekturę na coraz dłuższewieczory. Z pewnością doda ona dreszczyku emocji, który tak pożądany jest w czasie, gdzie wszędzie wokół są wycięte dynie, pumpkin spice latte, a w telewizorach coraz częściej gości Tim Burton.

Teraz Wasza kolej, by wejść do niepokojącego świata naszej Mary!

Laura Lewandowska