Muzyczna podróż do Perù

To dla pani ta cisza, ostatnia powieść noblisty Mario Vargasa Llosy, dźwięczy w uszach opowiadając prostą, acz wciągającą historię, która postawi przed czytelnikiem pewne ważne pytania i skłoni do refleksji.

Toño Azpilcueta nie ma łatwego życia. Zarabia pisząc do periodyków poświęconych muzyce, takich jak Muzyka Peruwiańska. Nie zarabia z tego dużo, ale jest zafascynowany muzyką. Jego życie drastycznie zmieni się, kiedy pozna najlepszego wirtuoza na świecie – Lala Molfino.

Więcej o fabule opowie tłumacz dzieła Tomasz Pindel:

 

Obsesyjna wytrwałość bohatera w próbie napisania książki o Lalu Molfino, muzyce, Perù i narodzie sprawia, że da się go lubić. Czytelnik kibicuje jego staraniom. Motyw pisanej książki jest także motorem napędowym do rozważań jakie Mario Vargas Llosa kieruje w stronę czytelnika. Czy muzyka może zjednoczyć naród? Jaka jest rola muzyki w kulturze?

Warsztat mistrza zgrabnie prowadzi czytelnika przez namalowane uliczki Limy – te urokliwe i dźwięczne, jak i te obskórne i pełne szczurów. Autor wyraża swój światopogląd stanowczo, lecz nie natarczywie, szanując przy tym czytelnika. Oprócz muzyki wybrzmiewa historia prekolonialnego Perù czy krwawy terror Świetlistego Szlaku. Książkę czyta się płynnie i przyjemnie. Okazyjnie odkłada się ją bok, aby posłuchać muzyki kreolskiej, znaleźć poleconych  artystów czy sprawdzić jak wygląda kahon i jak w Perù tańczą walca.

Książka warta polecenia. Przyjemna w odbiorze, a jednocześnie przyjemnie dźwięcząca w głowie po jej przeczytaniu. Składania do refleksji nad własną narodową oraz kupienie biletów w do Perù.

Michał Wojtowicz